การนมัสการไม่ใช่เพียงแค่ดนตรี และการรับใช้ในทีมนมัสการไม่ใช่แค่การร้องเพลงให้ตรงคีย์หรือเล่นดนตรีให้ถูกจังหวะ

 

การนมัสการที่แท้จริงเริ่มจากหัวใจของเรา!!! เป็นการตอบสนองต่อสิ่งที่พระเจ้าเป็นและสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ ในฐานะทีมนมัสการ เราไม่ใช่แค่นักดนตรีหรือนักร้อง แต่เราเป็น "ผู้นำนมัสการ" ที่เชิญชวนให้คนอื่นเข้ามาใกล้พระเจ้า

​

พระเยซูตรัสในยอห์น 4:24 ว่าพระเจ้าทรงแสวงหาคนที่นมัสการพระองค์ด้วยจิตวิญญาณและความจริง หมายความว่า การนมัสการของเราต้องออกมาจากความสัมพันธ์ที่แท้จริงกับพระเจ้า ได้รับการนำโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ และตั้งอยู่บนความจริงในพระคำของพระองค์ การเติบโตในฐานะผู้นมัสการหมายถึงการใช้เวลากับพระเจ้าตอนที่ไม่มีใครเห็น เป็นการรู้จักพระคำของพระองค์และใช้ชีวิตให้สะท้อนพระสิริของพระองค์ เพราะเราจะไม่สามารถนำใครไปสู่ที่ที่เราเองยังไม่เคยไปถึง

​

แต่สิ่งสำคัญอีกอย่างคือ เราไม่ได้รับใช้อย่างลำพัง พระคำในโรม 12:5 ย้ำว่าเราทุกคนคืออวัยวะของกายเดียวกันในพระคริสต์ เราจำเป็นต้องพึ่งพาและสนับสนุนกัน ของประทานที่แต่ละคนได้รับ ไม่ว่าจะเป็นเสียงร้อง ดนตรี การนำ หรือเทคนิค ล้วนรวมกันเพื่อถวายการนมัสการแด่พระเจ้าที่งดงาม ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจึงเป็นสิ่งสำคัญมาก วุฒิภาวะฝ่ายวิญญาณ การเตรียมตัว และท่าทีของหัวใจเราทุกคนล้วนมีผลต่อบรรยากาศฝ่ายวิญญาณที่เราช่วยกันสร้าง

​

ขอให้เราตั้งใจทำสองสิ่งนี้:

 

1. ที่จะเติบโตในความเป็นผู้นมัสการส่วนตัว ใช้เวลาอยู่กับพระเจ้า ให้พระองค์ชำระจิตใจของเราให้บริสุทธิ์ และเติมความร้อนรนใหม่ในหัวใจ และ...

​

2. ขอให้เราทำงานร่วมกันอย่างเป็นทีม เห็นคุณค่าของกันและกัน ให้กำลังใจกัน มีใจถ่อม สุภาพ อดทน พร้อมอภัยและร่วมมือกันอย่างตั้งใจ เพราะการเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจะนำมาซึ่งการเจิมที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม

​

เปาโลกล่าวไว้อย่างชัดเจนในเอเฟซัส 4:3 ว่า “จงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มาจากพระวิญญาณ” แสดงให้เห็นว่า ความสามัคคีไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่ต้องใช้ความตั้งใจ ความอดทน และพระคุณ!

​

คำอธิษฐาน:

"ข้าแต่พระบิดา ขอบพระคุณสำหรับสิทธิพิเศษที่เราได้เป็นผู้นำประชากรของพระองค์ในการนมัสการ ช่วยให้เรารู้จักและรักพระองค์ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในชีวิตส่วนตัว เพื่อให้การนมัสการของเรานั้นจริงใจและมีฤทธิ์อำนาจ ขอพระองค์สอนให้เรารู้จักเห็นคุณค่าของกันและกัน รับใช้กันด้วยความถ่อมใจ และร่วมมือกันอย่างเป็นหนึ่งเดียว ขอให้เรากลายเป็นทีมที่มีเสียงเดียว หัวใจเดียว เพื่อให้พระนามของพระองค์ได้รับพระเกียรติสูงสุดในทุกสิ่งที่เราทำ ในนามพระเยซูคริสต์ อาเมน!"

​​

​คำถามสำหรับการใคร่ครวญ:

​​

1. ฉันใช้เวลานมัสการส่วนตัวกับพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอหรือไม่? ถ้าไม่... อะไรที่ฉันสามารถปรับเปลี่ยนได้เพื่อใกล้ชิดพระองค์มากขึ้น?

2. ฉันมองเพื่อนร่วมทีมของฉันเป็น “เพื่อนร่วมงาน” หรือ “เพื่อนร่วมกายของพระคริสต์”? มีใครในทีมที่ฉันต้องยื่นมือไปสร้างความสัมพันธ์หรือคืนดีกับเขาหรือไม่?

3. ฉันมักจะโฟกัสที่ “การเล่นให้ดี” หรือ “การถวายเกียรติแด่พระเจ้า” มากกว่ากัน? ฉันจำเป็นต้องปรับทัศนคติหรือเป้าหมายในการนมัสการอย่างไร?

4. ฉันได้มีส่วนร่วมในการสร้างหรือรักษาความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในทีมอย่างไรบ้าง? มีสิ่งใดที่ฉันอาจทำไปโดยไม่รู้ตัวที่ทำให้ทีมขาดความเป็นหนึ่งเดียว?

5. ฉันเคยอธิษฐานเพื่อทีมของฉันบ้างหรือไม่? ฉันสามารถเริ่มต้นอธิษฐานเผื่อใครในทีมได้ในสัปดาห์นี้?

6. พระเจ้ากำลังเรียกฉันให้เติบโตในด้านใดในฐานะผู้นมัสการ? ฉันพร้อมจะตอบสนองต่อเสียงของพระองค์หรือไม่?